Yirminci yüzyilin en etkili düsünürlerinden biri olan Hannah Arendt, Pentagon Belgelerinin 1971de ifsa edilmesinden kisa süre sonra yazdigi Siyasette Yalan adli calismasinda, tarih boyunca siyasette bir arac olarak kullanimi mesru görülen yalanlarin yirminci yüzyilda yepyeni bir cehreye bürünüp hangi mekanizmalarla hem siyaset sahnesini hem de olgusal gercekligi egemenligi altina aldigini cözümlüyor. Demokrasinin karsi karsiya kaldigi bu hayati tehdidin bertaraf edilmesinde ise özgür basinin ve özgürlükleri icin baskilara boyun egmeden mücadele eden insanlarin önemine vurgu yapiyor.
Tamamlayiciligi bakimindan önemsedigimiz Caty Caruthun Yalan ve Tarih makalesi ise Arendtin yazdiklari üzerinden yalanin dogasi ve siyasi eylemle iliskisi, yalanin kendi tarihini yazan kapsayici bir gerceklige dönüsme süreci üzerinde duruyor. Caruth, hem gerceklik zeminini yitiren hem de bu yitirisi gözlemlemekten aciz hale gelen bir dünyada tarihe tanikligin nasil mümkün olabilecegini sorgulayarak, Arendtin argümanlarinin temeline isik tutuyor