20. yüzyilin en önemli düsünürlerinden Hannah Arendt makale, konusma ve derslerinden olusan Sorumluluk ve Yargi da Yahudi soykirimindan atom bombasinin kullanim amacina, Vietnam savasindan irkciliga yasadigi yüzyilin bütün politik krizlerini ahlaki cöküs isiginda degerlendirir; bu cöküsü dislilerin parcasi oldugunu varsayan insanlarin cehaletinde ya da dogasina ickin kötülügünde degil, kendi eylemlerini ahlaki hakikatlere göre yargilamaktaki acizliginde arar. Düsünme yetersizligi, iyi ya da kötü tercihlerden sakinma egilimi Arendtin analizlerinde merkezi bir öneme sahiptir. Herkesin suclu oldugu yerde hic kimsenin suclu olmadigini öne sürerek, ahlaki sorumluluk ve nesnel suc arasindaki ayrimin politik vecheleri üzerine hukuk ve ahlak felsefesi cercevesinde kalem oynatir. Sorumluluk ve Yargi, kötülügün siradanligi üzerine devam eden bir tartismanin parcasi oldugu kadar, ahlak felsefesi, sorumluluk, hakikat ve kolektif suc mefhumlari üzerine de sistemli bir düsünme cabasinin ürünüdür.
Hem ahlaki hem de politik olarak, kayitsizlik en büyük tehlikedir. Gercek skandala, gercek ayak baglari, kisinin kendi örneklerini ve ona eslik edecekleri secme isteginden ve yeteneginden mahrum olmasindan, kendi yargisi araciligiyla baskalariyla iliski kurma istegini ya da yetenegini gösterememesinden dogar. Dehsetle beraber, kötülügün siradanligi da iste orada yatar.