Emmanuel Coccia türlü cevresel felaketle kusatildigimiz, muhtemelen daha da fazlasinin kapimizda oldugu bir cagda canli varliklarin ve gezegenin varolusunu metamorfoz üzerinden okuyarak insan merkezli bir ekoloji fikrine karsi cikiyor. Hicbir canlinin yasaminin kendi dogumuyla baslamadigini, hikayenin bundan cok daha eski oldugunu, yeryüzü üzerindeki her varligin bir ve ayni yasami paylastiklarini anlatiyor. Biricik zannettigimiz yasamimizi yeryüzündeki canli cansiz her seyle paylastigimiz gibi, bize ait oldugunu düsündügümüz bedenimiz de bizlere, bizden öncekiler tarafindan bahsedilmis. Metamorfozun hicbir zaman sona ermeyecegini kabul edersek, dogumu bir baslangic, ölümüyse son gibi görmek imkansizlasiyor. Insan ve insan disi varliklar arasindaki hayali ve tehlikeli ayrimi ortadan kaldiran Metamorfozlar insani, kendi kendini yerlestirdigi ayricalikli konumundan indirerek yasama ve varolusa dair sasirtici bir perspektif sunuyor. Edebiyattan felsefeye, entomolojiden botanige uzanan kitap, disiplinlerarasi yaklasimi ve siirsel diliyle bizi metamorfoz üzerine düsünmeye, yasama dair bildigimiz seyleri sorgulamaya cagiriyor.