Görünmez bir günes omuzlarimizi isitmaya basladi. Ama günesin varligi bile ilgimizi cekmiyordu. Mesafe, zaman ve yön kavramimizi kaybetmis halde orada, nerede oldugunu bilmedigimiz bir yerde oturduk. Yanimizdan bircok ses gecti. Culluklar gözlerimizi oydu, dedik. Seslerden biriyse söyle dedi Bunlar gazeteleri fazla ciddiye almislar. Sesler ortadan kayboldu. Bizse öylece, omuz omuza oturmaya devam ettik.
Rüyalar, kazalar, pismanliklar, inanc, özlem ve ölüm...
Büyülü gercekligin gizemli ve puslu atmosferlerle bulustugu bu öykülerde Gabriel Garca Mrquez, yatalak bir genc adam, kedisinin bedenine girmek isteyen bir kadin, evladinin ölümünün yaraladigi bir anne, ikizi ölen bir kardes, gözleri culluklar tarafindan oyulan üc adam, kurbanini sabirla bekleyen ölüm melegi gibi birbirinden cok farkli kurgusal ve mitolojik kahramanlara gönderme yapan kisiliklerin, bedensel ve düsünsel hassasiyet anlarini anlatiyor.
Yazarin ilk eserlerini barindiran Mavi Köpegin Gözleri, Mrquezin 1947-1955 yillari arasinda yazdigi on iki öyküden olusuyor. Kitap, tarzi, temalari, karakterleri ve bilhassa yazarin Yüzyillik Yalnizlika degismem, dedigi Culluklarin Gecesi öyküsüyle bir Mrquez senligi.